Tuesday, August 11, 2015

Bhagavad Gita: Chapter 1/Verse 12

Chapter 1/Verse 12

तस्य संजनयन्हर्षं कुरुवृद्धः पितामहः ।

सिंहनादं विनद्योच्चैः शङ्खं दध्मौ प्रतापवान् ॥१-१२॥

tasya saṃjanayanharṣaṃ kuruvṛddhaḥ pitāmahaḥ ।

siṃhanādaṃ vinadyoccaiḥ śaṅkhaṃ dadhmau

pratāpavān ॥1-12॥


His mighty grandfather, a Kuru descendant, creating joy having cried out the roar of a lion with intensities, he blew the conch shell.

tasya (pronoun, 3rd person, masculine, genitive, singular) = his

saṃjanayan (verb root: jan) (sam + janayan) (present active causative participle, masculine, nominative, singular) = he creating

harṣam (stem form: harṣa) (masculine, accusative, singular) = joy

kuruvṛddhas (verb root: vṛdh) (kuru + vṛddhas) (karmadhāraya compound, past passive participle, nominative, singular) = a Kuru descendant (referring to Bhīṣma in this verse)

pitāmahas (stem form: pitāmahas) (pitā + mahas) (neuter, nominative, singular) = grandfather

siṃhanādam (stem form: siṃhanāda) (siṃha + nādam) (tatpurūṣa compound, masculine, accusative, singular) = roar of a lion

vinadya (verb root: vinad) (vi + nadya) (gerund) (indeclinable) = having cried out

uccais (stem form: ucca) (masculine/neuter, instrumental, plural) =  with intensities

śaṅkham (masculine/neuter, accusative, singular) = conch shell

dadhmau (verb root: dhmā) (perfect, parasmaipada, 3rd person, singular) = he blew

pratāpavān (stem form: pratāpavant) (pra + tāpavān) (masculine, nominative, singular) = mighty


No comments:

Post a Comment