Chapter 1/Verse 12
तस्य संजनयन्हर्षं कुरुवृद्धः पितामहः ।
सिंहनादं विनद्योच्चैः शङ्खं दध्मौ प्रतापवान् ॥१-१२॥
tasya saṃjanayanharṣaṃ kuruvṛddhaḥ pitāmahaḥ ।
siṃhanādaṃ vinadyoccaiḥ śaṅkhaṃ dadhmau
pratāpavān ॥1-12॥
His mighty grandfather, a Kuru descendant, creating joy having cried out the roar of a lion with intensities, he blew the conch shell.
tasya (pronoun, 3rd person, masculine, genitive, singular) = his
saṃjanayan (verb root: jan) (sam + janayan) (present active causative participle, masculine, nominative, singular) = he creating
harṣam (stem form: harṣa) (masculine, accusative, singular) = joy
kuruvṛddhas (verb root: vṛdh) (kuru + vṛddhas) (karmadhāraya compound, past passive participle, nominative, singular) = a Kuru descendant (referring to Bhīṣma in this verse)
pitāmahas (stem form: pitāmahas) (pitā + mahas) (neuter, nominative, singular) = grandfather
siṃhanādam (stem form: siṃhanāda) (siṃha + nādam) (tatpurūṣa compound, masculine, accusative, singular) = roar of a lion
vinadya (verb root: vinad) (vi + nadya) (gerund) (indeclinable) = having cried out
uccais (stem form: ucca) (masculine/neuter, instrumental, plural) = with intensities
śaṅkham (masculine/neuter, accusative, singular) = conch shell
dadhmau (verb root: dhmā) (perfect, parasmaipada, 3rd person, singular) = he blew
No comments:
Post a Comment