तच्च संस्मृत्य संस्मृत्य रूपमत्यद्भुतं हरेः ।
विस्मयो मे महान् राजन्हृष्यामि च पुनः पुनः ॥१८- ७७॥
tacca saṃsmṛtya saṃsmṛtya rūpamatyadbhutaṃ hareḥ ।
vismayo me mahān rājanhṛṣyāmi ca punaḥ punaḥ ॥18- 77॥
And recollecting again and again that extremely marvelous form of Hari. The great amazement of me, O King, and I rejoice again and again.
tad (pronoun, 3rd person, neuter, accusative, singular) = that
ca (conjunction) (indeclinable) = and
saṃsmṛtya saṃsmṛtya (gerund) (indeclinable) = recollecting again and again
rūpam (neuter, accusative, singular) = form
atyadbhutam (neuter, accusative, singular) = extremely marvelous
hares (masculine, genitive, singular) = of Hari (Krishna)
vismayas (masculine, nominative, singular) = amazement
me (pronoun, 1st person, genitive, singular) = of me
mahān (masculine, nominative, singular) = great
rājan (masculine, vocative, singular) = O King
hṛṣyāmi (present tense, 1st person, singular) = I rejoice
ca (conjunction) (indeclinable) = and
punar punar (adverb) (indeclinable) = again and again
No comments:
Post a Comment