Wednesday, November 2, 2016

Bhagavad Gita: Chapter 18/Verse 77

तच्च संस्मृत्य संस्मृत्य रूपमत्यद्भुतं हरेः ।

विस्मयो मे महान् राजन्हृष्यामि च पुनः पुनः ॥१८- ७७॥


tacca saṃsmṛtya saṃsmṛtya rūpamatyadbhutaṃ hareḥ ।


vismayo me mahān rājanhṛṣyāmi ca punaḥ punaḥ ॥18- 77॥


And recollecting again and again that extremely marvelous form of Hari. The great amazement of me, O King, and I rejoice again and again. 



tad (pronoun, 3rd person, neuter, accusative, singular) = that 


ca (conjunction) (indeclinable)  = and


saṃsmṛtya saṃsmṛtya (gerund) (indeclinable) = recollecting again and again 


rūpam (neuter, accusative, singular) = form 


atyadbhutam (neuter, accusative, singular) = extremely marvelous  


hares (masculine, genitive, singular) = of Hari (Krishna) 



vismayas (masculine, nominative, singular) = amazement 

me (pronoun, 1st person, genitive, singular) = of me 


mahān (masculine, nominative, singular) = great 


rājan (masculine, vocative, singular) = O King


hṛṣyāmi (present tense, 1st person, singular) = I rejoice 


ca (conjunction) (indeclinable)  = and


punar punar (adverb) (indeclinable) = again and again 



No comments:

Post a Comment